SCP (Secure Copy Protocol), dosyaları güvenli bir şekilde uzak bir sunucuya veya uzak bir sunucudan kopyalamak için kullanılan bir ağ protokolüdür. SCP, SSH (Secure Shell) protokolünün bir parçası olarak dosya transferlerini şifreler. İşte SCP’nin bazı yaygın parametreleri ve açıklamaları:

• -P <port>: SCP komutunun bağlanacağı uzak sunucunun SSH portunu belirtmek için kullanılır. Büyük harf ‘P’ olduğuna dikkat edin; küçük harf ‘-p’ farklı bir parametredir.
• -q: SCP’nin ilerleme göstergesini ve hata mesajlarını dışında tutarak sessiz (quiet) modda çalışmasını sağlar. Bu, çıktıyı temiz tutmak için kullanışlıdır.
• -r: Rekürsif kopyalama yapmak için kullanılır. Bu parametre, dizinleri ve içerdikleri tüm alt dizinleri ve dosyaları kopyalamak için kullanılır.
• -C: Dosyaları transfer sırasında sıkıştırır. Bu, özellikle yavaş ağ bağlantıları üzerinde dosya transfer süresini azaltabilir.
• -i <identity_file>: Özel bir SSH anahtar dosyasını (genellikle bir RSA veya DSA anahtar dosyası) belirtmek için kullanılır. Bu, parolasız oturum açma yapılandırmalarında kullanışlıdır.
• -l <limit>: Ağ bant genişliğini kilobit/s cinsinden sınırlamak için kullanılır. Bu, SCP’nin ağ üzerindeki diğer trafiği boğmasını önlemek için yararlı olabilir.
• -v: Ayrıntılı çıktı modu veya hata ayıklama modu olarak da bilinir. Bu, SCP’nin ne yaptığını ve olası hata mesajlarını görüntülemek için kullanılır.
• -c <cipher>: Kullanılacak şifreleme algoritmasını belirtir. Örneğin, -c aes256-ctr daha güçlü şifreleme sağlayabilir. Bu seçenek, güvenlik gereksinimlerine bağlı olarak kullanışlı olabilir.

SCP komutunun kullanımı genel olarak şu şekildedir:

scp [OPTIONS] [[user@]from-host:]source-file [[user@]to-host:][destination-file]

Bu parametreler ve seçenekler, SCP’nin esnekliğini ve farklı ağ ve güvenlik ihtiyaçlarına uyum sağlama yeteneğini gösterir. SCP’nin tüm özelliklerinden ve seçeneklerinden yararlanmak için, kullanılan sistem ve versiyona özgü man scp veya scp --help komutlarını çalıştırmak en doğru bilgiyi sağlayacaktır.